Det er sjeldan Ã¥ finne gode biografiar. Det er altfor ofte at den som skriv, indirekte avslører seg sjølv, sine draumar og tankar. Ofte blir ein meir kjent med den som skriv biografien enn med den det er skrivi om. Særleg er det avslørande kva biografen trur pÃ¥ av det han/ho snappar opp […]
Atter og atter fÃ¥r vi oppleva at det som skjedde her i landet i perioden 1940 – 45 engasjerer folk framleis. Men ikkje alle engasjerer seg pÃ¥ same vis. Og det som stundom kan vera vanskeleg, er den naive og utvendige mÃ¥ten notidas menneske ser pÃ¥ det pÃ¥. Det blir ofte for enkelt, for og […]
 Ut mot Mjøsa ligg det ein del store røyser. Gravrøyser over bronsealderens overklasse – seier arkeologane. Det er ikkje berre her i landet ein finn slikt. Folk har til alle tider bygd det vi kallar «gravmæle». Det har blitt lagt ned masse arbeid pÃ¥ Ã¥ byggje røyser, pyramidar eller andre av dei forseggjorte gravmælene frÃ¥ […]
Bjarne Grandum har skrivi ein artikkel (Hamar Dagblad 5/8 1998) der han presiserer at ein bør finne fram til den gamle leia som pilegrimane gjekk når ein skal laga moderne pilegrimsleier. Det er eg for så vidt samd i, men eg har visse ting å føye til det han har skrivi. Min bakgrunn for å […]
"JEG FANT MEG I EN SKOGS BELGMØRKE SALE – " Korleis skildrar mennesket depresjonen? "Depresjon" er eit av dei orda det moderne mennesket kjenner uhyggje ved. Likevel har ordet kanskje i mangt blitt forslitt, blitt brukt litt for ofte, sÃ¥ den verkeleg nattemørke depresjonen ikkje har sitt eige namn. Enda verre kan det vera med […]
Det bugna av blÃ¥bær i skogen. Det var mogleg Ã¥ skaffe seg 40 liter pÃ¥ ein føremiddag – og da med ein plukkar. Risa blÃ¥na kvar ein snudde seg. Kreklingen var stor og fin ogsÃ¥ – for den som kunne bruke den. Og det var slett ikkje verst med tyttebær. Da møtte eg grannekona vÃ¥r. […]
Der Trondheimsvegen smøyer seg… Ute regner det gule bjørkeblad. Det knistrar i små lydar når blada slepp og daler nedetter. Samstundes rislar det stilt i haustregn. Veit de kva eg trur? Eg trur at når eg kjenner meg glad innvendig ved å oppleva slikt, da er eg i samklang med forfedrer i tusenvis av år […]
Ingeborg Refling Hagen sin anti-nazistiske pedagogikk Da Ingeborg Refling Hagen skulle kjempe mot nazismen laga ho mellom anna fest på henrik wergelands fødselsdag Dersom eg skulle karakterisere Ingeborg Refling Hagen som person, etter 38 års nært kjennskap til vedkomande, ville eg seia at ho var sterk og levande, full av energi og medmenneskeleg varme, ærbødig […]
EGGUTSTILLING Eggutstillinga "1001 egg" er visst vorten noko så nær ei årleg utstilling. I alle høve har eg høyrt om ho fleire gonger no, sjølv om dette er fyrste gongen eg sjølv har kunna sjå ho. Og for å seia det slik: Det er underleg at eit så skjørt materiale som egg skal kunne gje […]
Ein undarleg presentasjon av Hans Egede Da eg tok opp Dag og Tid for 24. august 1995 og tok til å lesa, fekk eg meg ein støkk. I fyrste omgang prøvde eg å seia til meg sjølv at det måtte vera fleire som heitte Hans Egede – nett som det har vori mange Jonas Lie’er. […]